- Szczegóły
- Marek Osipowicz
Łazik Magma2 Laureatem konkursu Podlaska Marka Roku 2011
W sobotę 28 kwietnia br. w Sali Koncertowej Opery i Filharmonii Podlaskiej odbyło się uroczyste podsumowanie konkursu Podlaska Marka Roku 2011, organizowanego przez Marszałka Województwa Podlaskiego.
Do udziału w edycji 2011 konkursu zakwalifikowane zostały 64 produkty, spośród których Grupa Ekspercka, stanowiąca trzon Kapituły Konkursu, wyłoniła 23 zgłoszenia nominowane do nagród głównych. To z nich wybrano pięciu laureatów, którzy otrzymali nagrodę pieniężną w wysokości 15000 złotych oraz szklaną statuetkę wykonaną według projektu Profesora Leona Tarasewicza. Swojego faworyta wskazali również Internauci w Plebiscycie o Nagrodę Podlaskich Konsumentów, w którym oddano łącznie 3785 głosów.
- Łazik marsjański Magma 2 - Politechnika Białostocka Wydział Mechaniczny
- Ogród Branickich w Białymstoku - Urząd Miejski w Białymstoku
- Międzynarodowy Festiwal Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej - Stowarzyszenie "Miłośnicy Muzyki Cerkiewnej"
- Przewodniki: Białowieski Park Narodowy, Biebrzański Park Narodowy, Narwiański Park Narodowy, Wigierski Park Narodowy - Fundacja Sąsiedzi
- Agroturystyka Tatarska Jurta - Dżenneta Bogdanowicz
- Łazik marsjański Magma 2 - Politechnika Białostocka Wydział Mechaniczny
- Szczegóły
Przedstawiamy (całkowicie nieoficjalne) tłumaczenie na polski dokumentu „Background document to the public consultation concerning a possible EU Space Programme”.
- Szczegóły
- Marek Osipowicz
- Szczegóły
- rs
Obserwacje dokonane przez sondę NASA Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) wskazują na to, że między atmosferą a powierzchnią Marsa zachodzą niespodziewane interakcje. Wydmy, uważane za obiekty statyczne, przemieszczają się.
Jeszcze w lipcu 2009 roku naukowcy z dziedziny badań planetarnych na łamach "Geomorphology" podkreślali nieruchliwość większości marsjańskich wydm. Hipoteza ta opierała się na obserwacjach pól wydmowych na Antarktydzie – ze względu na zawarte w piasku lód i śnieg przesuwały się one o 1,5 metra na rok (dla porównania – wydmy na cieplejszych pustyniach pokonują dystans ok. 70 metrów rocznie). Przy założeniu, że podobne pokłady wodnego lub suchego lodu (powstałego z dwutlenku węgla) cementują cząstki piasku w wydmach Marsa, i dodatkowym uwzględnieniu rozrzedzonej atmosfery tej planety, wysnuto wniosek, że wydmy znajdujące się w tamtejszych regionach polarnych przez 70% roku pozostają nieruchome.
- Szczegóły
- rs
Specjaliści z Rutherford Appleton Laboratory opracowali system, który ma umożliwić przyszłym łazikom marsjańskim znacznie sprawniejsze poruszanie się. Inaczej niż w przypadku dotychczasowych robotów, nowe pojazdy mają być w stanie samodzielnie podejmować decyzje o zmianie położenia podczas eksplorowania powierzchni Czerwonej Planety.
System nawigacji "Seeker" został zaprezentowany podczas organizowanej przez RAL Space konferencji skupiającej ekspertów przemysłu kosmicznego oraz naukowców zajmujących się badaniem Układu Słonecznego. Nowe rozwiązanie powstało jako część inicjatywy Europejskiej Agencji Kosmicznej "StarTiger" i jest efektem pracy zespołu, w skład którego wchodzili inżynierowie z Wielkiej Brytanii, Francji i Kanady.
"Seeker" ma nie tylko dokładnie określać położenie łazika na powierzchni Marsa, ale także samodzielnie identyfikować ważne dla badania Czerwonej Planety cele oraz ustalać najkorzystniejszą do nich drogę, uwzględniając przy tym niebezpieczeństwa związane między innymi z ukształtowaniem terenu.
Tak funkcjonujący łazik ma pokonywać każdego dnia co najmniej 1 km oraz łatwo powracać do tych obiektów, które po dokładniejszej analizie pobranych z nich próbek okazały się najbardziej interesujące.
Specjaliści z RAL podkreślają, że w przypadku badań powierzchni Marsa, a w przyszłości także innych, dalszych ciał Układu Słonecznego, nie ma alternatywy dla systemów, które zakładają samodzielne podejmowanie decyzji przez roboty. Główną przeszkodą w sterowaniu nimi z Ziemi jest czas, który sygnał radiowy potrzebuje, aby pokonać dystans między centrum kontroli misji znajdującym się na naszej planecie, a łazikiem operującym na Marsie. O ile w przypadku Księżyca opóźnienie to jest niewielkie, to w przypadku dalszych obiektów, w tym Marsa, sięga ono co najmniej kilkudziesięciu minut.
Inżynierowie, którzy pracowali nad systemem "Seeker" mają również nadzieję, że w przyszłości podobne rozwiązania będzie można zastosować także do badania powierzchni Ziemi, w rejonach charakteryzujących się surowymi warunkami.
Źródło: astronomia.pl